Door op 9 maart 2016

Internationale vrouwendag 8 maart 2016

 

Een volle zaal in Haarlem. Dat toont aan dat deze dag nog volop in de belangstelling staat van voornamelijk vrouwen, maar ik bespeurde ook enkele mannen.  Het internationale thema van 2016: Sisterhood.

De eerste “viering” van deze dag was in 1911. De dag staat voor het gevoel van solidariteit en strijdbaarheid van vrouwen overal ter wereld.

De vraag is of het heden ten dage nog nodig is om een internationale vrouwendag te houden, maar een korte blik op enkele cijfers tonen al snel aan dat het antwoord “ja” is. Vrouwen hebben vooral op de arbeidsmarkt nog een flinke achterstand ten opzichte van mannen. 10 tot 20% minder salaris voor hetzelfde werk. Ook zijn er minder vrouwelijke managers, een feit wat gedeeltelijk veroorzaakt wordt doordat veel vrouwen parttime werken. Ook dat doen zij veel meer dan mannen. Minder posities in de top van het bedrijfsleven, maar ook bij Hogescholen en in de politiek. Vrouwen zijn vaak meer bescheiden en in onderhandelingen minder vastberaden dan de mannelijke soort. Mooi dat onze partijgenoot Keklik Yücel  deze maand een initiatiefwet indient die oproept tot gelijke beloning. Deze is genaamd:   “Onderbetaling van vrouwen: dat pik ik niet. “

Hiernaast is er nog het feit dat veel vrouwen zich ook in hun eigen huis niet veilig voelen vanwege huiselijk geweld. 1 op de 5 vrouwen krijgt te maken met geweld. 1 Op de 10 vrouwen krijgt te maken met verkrachting. Schokkend, maar wel realiteit. Gelukkig is daar nu het verdrag van Istanbul. Dit verdrag van de Raad van Europa inzake het voorkomen en bestrijden van geweld tegen vrouwen is op 1 maart jl. in werking getreden in Nederland.

Bovenstaande zaken werden aangehaald door Domenica Ghidei, plaatsvervangend lid van het College voor de Rechten van de Mens. Zij vluchtte op 17 jarige leeftijd zonder ouders uit Eritrea naar Nederland en schreef  een boek over de asielprocedure. Daarvoor ontving zij eerder de mensenrechtenprijs van het Clara Wichman Instituut.

Het woord ging daarna naar 3  krachtige vrouwen ( Titia, Yvonne en Rosien ) die vertelden over hoe religie en gelijke behandeling zich tot elkaar verhouden. Een moslima, een christen en een boeddhist. Rosien benadrukte dat cultuur en geloof niet hetzelfde zijn. Geloof, ongeacht welk, is ook een persoonlijke invulling.

Het was een mooie bijeenkomst georganiseerd door VIP (Vrouwen in de Partij van de Arbeid)  en Bureau Discriminatiezaken Kennemerland. Namens die laatste sprak ook Marjolein van Haaften die ons  meenam in de werkzaamheden van het bureau en daarmee duidelijk aangaf dat er nog veel werk aan de winkel is.

We sloten af met een genoeglijk samenzijn, even lekker bijpraten en kennismaken met een drankje en een overheerlijke Marokkaanse groenteschotel. Ik keerde huiswaarts met het gevoel dat er heel veel is bereikt, maar dat wij vrouwen zelf de verandering moeten voortzetten.

Waar ben je naar op zoek?