Pak mijn hand

Vooroordelen en discriminatie. Hoe komt en hoe kom je er vanaf? Ik begrijp dat het voor u verwarrend is als u mij ziet. Sandra Doevendans is de naam, donker van kleur en dan ook nog moslima!

Het is ook allemaal niet zo makkelijk. Ons land is in een korte tijd veel veranderd. In mijn ogen een verrijking, maar ik kan me heel goed voorstellen dat niet iedereen de kracht en pracht van onze mooie samenleving meteen ziet. Toch strek ik mijn hand naar een ieder uit die ook gelooft dat we samen sterker staan. Zij aan zij, hand in hand, dat is de enige manier waarop we een  mooie samenleving kunnen creëren voor onze kinderen en kleinkinderen. Een land waar iedereen trots op kan zijn en zich thuis voelt.

Ik zeg niet dat het makkelijk zal zijn en we zullen er voor moeten knokken, maar ik blijf hopen en geloven dat er een tijd komt waarin we niet meer bang zijn voor elkaar. Daarom zeg ik u, wees niet bang voor mij! Ik heb het beste met u voor. Pak mijn hand en laat hem niet meer los. Laten we de echte verbinding met elkaar aangaan. We hoeven niet hetzelfde te geloven of te denken. We hoeven niet op dezelfde manier lief te hebben, maar zie mij als mens. Uw medemens. Wij delen dit prachtige stukje aarde met elkaar. Snuiven dezelfde lucht op en irriteren ons beide aan de NS als de treinen weer eens niet rijden. Zie mij en zie dat we meer gemeen hebben dan je in eerste instantie denkt. Daarom vraag ik u pak mijn uitgestrekte hand…