Partijgenoten,
Dank dat ik in de gelegenheid word gesteld om een aantal overwegingen met u te mogen delen. We staan aan de vooravond van weer nieuwe verkiezingen: ditmaal de Provinciale Staten- en Waterschapsverkiezingen.
De afgelopen maanden ben ik regelmatig gevraagd of ik mij kandidaat ga stellen voor een nieuwe periode. Tot voor kort kon ik hier geen antwoord op geven.
Als u mij pakweg 2 jaar geleden verteld zou hebben dat ik vandaag gedeputeerde zou zijn dan had ik u niet serieus genomen. Tjeerd was onze voorman. Hij heeft drie jaar geleden zijn nek uitgestoken; heeft zich kandidaat gesteld voor de lijsttrekkersverkiezing en is het debat aangegaan met de andere kandidaten en de afdelingen. Na de verkiezingen was Tjeerd onze onbetwiste kandidaat voor die vooruitgeschoven post. Door zijn plotselinge overlijden ontstond er een nieuwe situatie. Na enige bedenktijd heb ik gezegd dat ik de verantwoordelijkheid en het avontuur wilde aangaan. Verantwoordelijkheid omdat je als enige in het college van GS het PvdA-geluid moet waarborgen, maar ook moet leveren.
Na een wat onwennige start ben ik verder gegaan met de onderwerpen die Tjeerd gestart was. Ik wil u deelgenoot maken van een paar van deze thema’s:
Het verbod op varend ontgassen. Binnenvaartschepen die al varend ontgassen en daarmee zeer schadelijke benzeenhoudende stoffen de lucht ingooien. Eén schip is net zo schadelijk als de gehele KLM-vloot tezamen. Een 7-tal provincies hebben bestuurlijke ongehoorzaamheid getoond en hebben ondanks dat er geen landelijk verbod was zelf provinciale verboden ingesteld. Daarmee hebben we druk gezet op de sector en op het Rijk om dit op internationaal en daarmee nationaal niveau te regelen. Ik kan u vertellen dat het ministerie niet blij was met deze bestuurlijke ongehoorzaamheid. Onze Sharon heeft haar nek uitgestoken. Maar ik vind dat je voor een gezonde leefomgeving voor je inwoners je nek moet uitsteken. Inmiddels hebben de zgn. Rijnlanden een akkoord gesloten en moet de minister voor 2020 een nationaal verbod invoeren. Samen met de sector en andere betrokken is er een taskforce ingesteld om dit verbod in goede banen te leiden en sta ik als voorzitter van deze taskforce aan de lat om dit te regelen.
We zijn gestart om het gehele NZKG- en Amsterdam Rijnkanaalgebied vol te plaatsen met e-noses, zodat we kunnen detecteren wanneer schepen ontgassen. Met steun van de PvdA-fractie gaan we airboxen plaatsen in gebieden die onder druk staan door slechte luchtkwaliteit. En op verzoek van onze Rina gaan we airboxen plaatsen in de Spuisluisbuurt waar straks een windpark komt. Bewoners maken zich zorgen dat door de komst van deze windmolens de luchtkwaliteit verder zal verslechteren. Het is aan ons om Noord-Hollanders comfort te bieden.
Tjeerd was ook begaan met het Schipholdossier en met name de overlast die mensen ervaren van luchtverkeer. Hij ging regelmatig bij mensen thuis in de tuin met ze in gesprek om zelf ook te kunnen ervaren wat vliegtuiglawaai met je doet. Over dit dossier kunnen wij uren met elkaar spreken, maar dat is voor een later moment. Het schipholdossier laat zich goed illustreren door twee woorden: vertrouwen en onmacht.
Vertrouwen van burgers in de sector en in de overheid is tot een dieptepunt gedaald. Kijk naar hoe het is verlopen rondom Lelystad. En onmacht bij met name bestuurders: een sector die zijn afspraken niet nakomt en daar vaak onbestraft mee wegkomt. Ik moet vaak denken aan het boek Niet praten met de bestuurder van Gerard van Westerloo. Accepteren wij dit? Nee, zeker niet. Ik denk dat de tijd rijp is om echt een ommezwaai teweeg te brengen. Met Dick Benschop aan het roer bij Schiphol heb ik er vertrouwen in dat we nu echte stappen vooruit kunnen maken op het gebied van duurzaamheid, gezondheid, veiligheid, OV en geluidsoverlast. Geen ongebreidelde groei. Die twee woorden mogen wat mij betreft geschrapt worden uit de Dikke Van Dale. De tijd dat de luchtvaarsector vraagt en wij (overheden) draaien, ligt wat mij betreft echt achter ons. Het is tijd dat wij ze gaan behandelen als een doodnormale sector die ook haar bijdrage moet leveren aan de Parijse klimaatdoelen, BTW-heffingen, tarifering, maar ook afgerekend kan en moet worden op het niet nakomen van gemaakte afspraken met de omgeving.
Maar er is ook een andere kant aan Schiphol. De lustenkant die Tjeerd haarfijn doorhad. 4 jaar geleden is hij een werkgelegenheidsproject gestart tussen de Provincie, Amsterdam Nieuw-West en Schiphol om mensen die een afstand hebben tot de arbeidsmarkt op Schiphol aan het werk te zetten. Inmiddels hebben ruim 235 mensen een baan gevonden op Schiphol, waaronder Annelies (45+ die een kleine twee jaar thuis op de bank zat en nu met trots in een prachtig blauw mantelpakje groundhostess is bij de KLM). Annelies had hier alleen maar van kunnen dromen. Inmiddels heeft het College besloten om door te gaan met dit project. Niet exclusief met Nieuw-West, maar dit voor de gehele Schipholregio beschikbaar te stellen.
Ook was Tjeerd trots op de komst van de Provinciale Werkambassadeur die in ons verkiezingsprogramma stond. Dook van den Boer (oud topman van Tata) geeft een prima invulling aan zijn taken. Met name het ontwikkelen van mbo en hbo campussen heeft hij voortvarend ter hand genomen. De campussen moeten zich ontwikkelen tot innovatieve broedplaatsen. Jongeren moeten vakken leren van de toekomst ipv de banen uit het verleden.
We zijn nu bezig om nadere invulling te geven aan de rol van de Provincie mbt de inclusieve arbeidsmarkt. Juist in deze tijd van hoogconjunctuur moet iedereen mee kunnen doen. Of je nou 45+ bent, de wieg van je ouders elders ligt of als je een beperking hebt. We hebben iedereen nodig!
Tjeerd heeft op een uitstekende wijze de Natuurbeschermingswet per 1 januari 2017 in de provincie laten neerdalen. Na de decentralisatie van natuur van het Rijk naar de Provincies zijn de Provincies hiervoor verantwoordelijk. Ik kwam in een gespreid bedje. Maar we zien in de praktijk onwenselijke zaken. Aukelien wees mij op een krantenartikel dat er een ontheffing was verleend om in het broedseizoen vuurwerk af te steken in de duinen in de kop van Noord Holland. Wettelijk kan dit, ondanks dat het in de nabijheid is van Natura2000, soortenbescherming en stiltegebied. Maar ik vind het afsteken van vuurwerk in het broedseizoen maatschappelijk onwenselijk. Ik ben nu bezig om het beleid aan te passen.
Wij zullen meer Noord Hollanders moeten verbinden aan het groen. In het coalitieakkoord hebben we afgesproken om structurele middelen vrij te maken voor onze natuurvrijwilligers. En zonder deze vrijwilligers kunnen wij allemaal niet genieten van onze prachtige natuur in Noord Holland. Wat mij betreft zetten wij deze middelen voort in de nieuwe bestuursperiode.
Met inzet van onder andere de PvdA-fractie gaan we nog dit jaar stappen zetten naar een meer natuurinclusieve landbouw in Noord Holland.
De PvdA-fractie heeft er mede voor gezorgd dat natuurorganisaties extra structurele middelen ontvangen voor toezicht en handhaving in natuur-en stiltegebieden. Daar ben ik erg trots op.
Ik heb in de kaderbrief voorgesteld om alvast te starten met het sparen voor NNN. We zien nu dat we over een paar jaar een tekort hebben om het NNN af te kunnen maken. Ik ben erg voor een zachte landing.
Partijgenoten, dan rest mij nog antwoord te geven op twee vragen : ben ik effectief en haal ik energie uit deze functie?
Beide vragen kan ik volmondig met JA beantwoorden.
Ik heb vertrouwen in de campagne. Ik heb er vertrouwen in dat we met een kandidatenlijst van herkenbare (regionale) kandidaten en verkiezingsprogramma zullen komen. Dat zijn we aan onze stand verplicht. En laat even het volgende rijtje namen tot uw neerdalen:
Amsterdam, Diemen, Haarlem, Zaanstad, Huizen, Beverwijk, Schagen, Alkmaar, Den Helder en Amstelveen. Allemaal gemeenten waar een stevig PvdA-geluid zal doorklinken in het college en de raad.
Ik ben zeker niet pessimistisch. Dat past niet bij mijn karakter.
Ik hoop dat volgend jaar het PvdA-geluid ook in de Provincie stevig zal doorklinken. Hierbij kondig ik met volle overtuiging aan mij kandidaat te zullen stellen voor het lijsttrekkerschap.
