De warmte van de zonnestralen voel ik op mijn gezicht. Roerende in mijn kop koffie kijk ik vanuit mijn appartement naar buiten. Een onwerkelijke situatie. Buiten is geen hond op straat. Geen gebrom van auto’s op de rotonde. Geen piepende remmen van de bus bij de halte. Een stilte van een crisis die voorlopig nog niet voorbij is.
Mijn agenda schoongeveegd. Alle vergaderingen en afspraken afgelast. Ik werk thuis terwijl zorgverleners nu alle zeilen bijzetten om het Coronavirus te bestrijden. Met alle risico’s voor hun eigen veiligheid. Ook politieagenten, vakkenvullers en schoonmakers houden onze provincie dag in dag uit draaiend. Ondertussen denk ik aan alle inwoners die ziek zijn of van wie geliefden ziek zijn. Of de inwoners die onzeker zijn over hun baan of inkomen.
De maatschappelijke impact van deze gezondheidscrisis mogen wij niet onderschatten. Een aantal weken terug leek er niets aan de hand. De Noord-Hollandse economie draaide op volle toeren. De zorgen begonnen toen het virus in Europa een serieus voet aan de grond kreeg. Het kabinet nam maatregelen. Thuisblijven en afstand houden. Scholen, winkels en horeca werden gesloten en evenementen werden afgelast. Inmiddels hebben duizenden bedrijven werktijdverkorting aangevraagd.
Het CPB kwam met vier verschillende scenario’s voor de ontwikkeling van de economie in 2020. Bij drie scenario’s is de krimp groter dan tijdens de kredietcrisis van 2008. In het slechte geval krimpt de economie -7,7 procent. Een krimp waarbij de werkloosheid met 9,4 procent groeit! Gaat deze crisis ons echt zo hard raken? Eén ding weten wij zeker. Hoe langer de bestrijding van het virus duurt. Hoe groter de impact en herstel op de economie en leefbaarheid in de provincie Noord-Holland.
Om de impact van de crisis te verminderen, presenteerde Gedeputeerde Staten een hulppakket. Met een crisistafel en online spreekuur krijgen ondernemers ondersteuning. Alle bouwwerkzaamheden en aanbestedingen gaan door zolang dit binnen de landelijke maatregelen kan. Ook is er coulance bij betalingsverplichtingen. Inderdaad belangrijke maatregelen om bedrijven te helpen en banen te behouden voor onze inwoners.
Is dit voldoende? Deze crisis heeft namelijk een groter sociaal-maatschappelijk karakter dan de vorige financiële crisis. De leefbaarheid in Noord-Holland staat onder druk. Overal vallen sociale structuren weg. Sportverenigingen hebben geen inkomsten meer uit de kantine. Cultuurinstellingen en dorpshuizen vragen steun of hebben geen financiële ademruimte meer. Dorpen zijn niet meer bereikbaar met de buurtbus. Voedselbanken hebben oplopende tekorten.
Daarom vraagt de PvdA Noord-Holland, tijdens het spreekuur over de economische maatregelen niet alleen naar de ondersteuning van ondernemers en de economie. Onze aandacht gaat juist ook uit naar de gevolgen voor onze inwoners die hun baan of inkomen hebben verloren. Of studenten die hun stage niet kunnen afmaken. Naar dorpshuizen en sportverenigingen die gesloten zijn en zich afvragen of ze straks nog wel open kunnen gaan. Verenigingen die straks hard nodig zijn om het “samen” terug te brengen in onze samenleving.
Kortom, vragen naar de gevolgen voor de leefbaarheid in Noord-Holland. Daarom is onze vraag: welke maatregelen neemt Gedeputeerde Staten om de sociale infrastructuur in Noord-Holland overeind te houden?
Welke impact heeft deze gezondheidscrisis op de leefbaarheid voor jou? Deel je ervaring of inzichten met ons via: [email protected].
Iedereen die dit land draaiende houdt: bedankt. Dankzij jullie komen wij hier doorheen. Let op je jezelf en zie om naar elkaar. Wij doen het samen.
