Werkbezoek aan ‘t Gooi

Op vrijdagmiddag 1 april heeft onze fractie een werkbezoek afgelegd aan ‘t Gooi. Ons (bijna) duo-lid Lars Voskuil had een mooi programma in elkaar gezet dat ons van het AZC Crailo leidde naar het gemeentehuis van Huizen, vervolgens naar de beoogde plek voor een HOV-busstation, nabij de A27-afslag Eemnes/Laren en tot slot naar het gemeentehuis van Wijdemeren.

Ons werkbezoek begon in Crailo waar sinds enige tijd asielzoekers zijn ondergebracht. We werden door medewerkers van het AZC meegenomen in een klein stukje van het dagelijks leven in het asielzoekerscentrum. De gebouwen op het terrein zijn oud. Heel oud. Maar toch proberen medewerkers van het AZC, met veel hulp vanuit de plaatselijke bevolking en vrijwilligers, er een leefbaar geheel van te maken. In de oude keukens van de gebouwen kunnen de ondergebrachte vluchtelingen, in tegenstelling tot andere AZC’s waar men via catering van warme maaltijden wordt voorzien, zelf hun maaltijden bereiden hetgeen erg wordt gewaardeerd. Plaatselijke leveranciers ‘van buitenlandse komaf’ leveren hiervoor de producten. De kamers zijn ingericht met de ingezamelde huisraad wat een bont allegaartje van ‘stijlen uit voorbije decennia’ oplevert maar, aldus de AZC-medewerker, toch zorgt voor een ‘eigen’ plek voor de bewoners. De verhalen uit het ACZ zijn altijd weer confronterend: mensen die via skype vernemen dat hun families in Syrische steden op datzelfde moment vreselijk worden gebombardeerd, kinderen die eindeloos tekeningen maken van bootjes, bootjes en nog eens bootjes, op weidse zeeën. Het leven in het AZC is een soort minimaatschappij. Daar rondlopen geeft een soms bijna voyeuristisch, schurend gevoel maar onze begeleiders geven aan dat men juist graag bezoekers ontvangt. Om te vertellen, om te delen en om, al is het maar voor even en voor een klein stukje, het grote gevoel van onbekendheid weg te nemen. Om te laten zien dat mensen binnen en buiten het AZC eigenlijk maar met één ding bezig zijn: hun dagelijkse leven te leven en proberen hun eigen toekomst én die van hun kinderen zo veilig mogelijk te stellen.

De volgende stop in ons werkbezoek brengt ons naar het gemeentehuis van Huizen. Daar worden we verwelkomd door een aantal partijgenoten die in de gemeenteraden van Huizen en Laren zitten. Onderwerp van gesprek is het al dan niet fuseren van verschillende Gooise gemeentes. Wordt het een fusie van Blaricum, Eemnes en Laren? (de zogenaamde BEL-variant). Gaat de gemeente Huizen mee? Moet er überhaupt wel gefuseerd worden en wat vinden de inwoners van deze gemeentes er eigenlijk van?  Het is een al jaren durende discussie die voor velen die in eigen regio eerder fusietrajecten hebben meegemaakt wel herkenbaar is maar anderzijds ook verbazing oproept. Tien jaar praten, bakkeleien zullen sommigen zeggen, over fusie is 10 jaar lang heel veel tijd gebruiken die ook heel goed aan andere belangrijke(r) zaken had kunnen worden besteed. Maar ja, de sentimenten hè, de cultuur(verschillen), de (financiële) belangen, de hang naar het eigene… het zijn zaken waar niet overheen gewalst mag worden als men draagvlak voor fusie, in welke constellatie dan ook, wil bereiken. De plaatselijke politiek kijkt nu naar de Provincie. Kan die er niet iets over zeggen? Wat moet er gebeuren om de zaken vlot te trekken? Er komt nu eerst een zogenaamde bestuurskrachtmeting. Wat dat is? Als je het woord googelt worden er duidingen gegeven als ‘het totale functioneren van de (lokale) overheid  evalueren en dat functioneren met 360 graden feedback in kaart brengen’. Onderzoek dus, en voor de beoogde fusiepartners een verlenging van de speeltijd die nu al 10 jaar duurt.

Een ander onderwerp die de Gooise gemoederen al lange tijd bezighoudt is het HOV, de gebruikelijke term voor stads- en streekvervoer dat voldoet aan hoge eisen op het gebied van de doorstroming (bijvoorbeeld hoge gemiddelde rijsnelheid). Hoewel een besluit over de HOV al is genomen, wordt er lokaal nog steeds gediscussieerd over waarlangs de lijn moet gaan rijden. Door onze partijgenoten uit het plaatselijke worden we meegenomen naar een drukke rotonde in de gemeente Eemnes (liggend in de provincie Utrecht!), nabij de A27-afslag Eemnes/Laren. Aldaar, zo zijn de plannen, moet een HOV-busstation verrijzen. Maar de (direct) omwonenden hebben bezwaren; men wil het niet of men wil iets anders. Het is slechts één van de vele meningen, denkrichtingen en ideeën die er in de regio leven over het fenomeen HOV, een project waar de provincie belangrijke bemoeienis mee heeft maar waarover de discussie vooralsnog nog niet is uitgewoed.

De laatste stop in ons werkbezoek is in de gemeente Wijdemeren. Ook daar spelen fusieperikelen de hoofdrol in de plaatselijke politiek. De nog bestaande (ambtelijke) samenwerking met de gemeentes ten westen van Wijdemeren wordt afgebouwd. Maar waar liggen vervolgens de kansen? Gemeenteraadslid en partijgenoot Ram Lachman verzorgt een presentatie die een inkijk geeft in de mogelijkheden die er zijn; samen met Hilversum, of toenadering zoeken tot Weesp? Net zoals in Huizen zijn ook hier nog vele obstakels te nemen en wordt er naar de provincie gekeken voor hulp en ondersteuning.

Tegen vijven nemen we afscheid van de regio. We werden er als provinciale fractie uitgenodigd om ons kennis te laten maken met de lokale partijgenoten en om ons inzicht te geven in de ‘bestuurlijke ontwikkelingen’. Op weg terug naar huis, bij Muiden onveranderlijk in de file, denk ik: het was vooral een inkijkje in de lokale bestuurlijke verwikkelingen. En dat geeft de naam van deze regio, in de volksmond goed bekend als ‘de Gooi- en Vechtstreek’ wel weer een heel bijzondere connotatie….