Mijn Hoofddoek en Ik

Mijn Hoofddoek en Ik

De afgelopen dagen hebben we kunnen zien hoe het nieuwe kabinet zijn intrede heeft gedaan in de Tweede Kamer. En het onderwerp waar het meeste over gesproken werd? Nee, het ging niet over de tweedeling in onze samenleving, de woningnood, of de problemen in zorg en onderwijs. Het ging over de hoofddoek. Je zou haast denken dat de hoofddoek de oorzaak is van alles wat er misgaat in onze samenleving. Wat een onzin!

Laat me jullie meenemen in mijn persoonlijke reis, een reis naar mezelf, die resulteerde in het dragen van mijn hoofddoek. Meer dan twee jaar geleden voelde ik me niet goed. Ik was overspannen en zocht inspiratie in mijn religie. Uit het niets boekte ik een vlucht naar Mekka en Medina in Saudi-Arabië. Daar vond ik rust, en daar vond ik ook mijn liefde voor de hoofddoek. Het is een beste vriendin geworden.

Als jong meisje droeg ik al een hoofddoek, maar ik liet het uiteindelijk los omdat het toen niet bij me paste. Naarmate ik ouder werd en mijn rust vond in Mekka en Medina, voelde het dragen van de hoofddoek als een natuurlijke keuze. Bij terugkomst besloot ik mijn hoofddoek te blijven dragen, een beslissing die helemaal van mijzelf kwam. Niemand, zelfs niet mijn vader, broers of ooms, heeft mij ooit gedwongen een hoofddoek te dragen. Het is een uiting van mijn liefde voor mijn geloof, mijn God, en mijn profeet.

Mijn hoofddoek is als een beste vriendin; soms hebben we onze meningsverschillen, maar meestal voelt het goed en juist. En hoewel ik soms zonder hoofddoek naar buiten ga, besef ik altijd weer hoe belangrijk het voor mij is.

Natuurlijk zijn er vrouwen die hun hoofddoek afdoen en ook dat is hun keuze, net als mijn lieve tante. Ga ik me daarom anders gedragen naar mijn tante? Nee, natuurlijk niet! Het is een onafhankelijke vrouw die zelfredzaam is en ook dat is haar recht om dat te doen.

Het idee dat het huidige kabinet denkt te kunnen beslissen of ik mijn hoofddoek moet afdoen, is ronduit dictatoriaal. Niemand zal mij dwingen om mijn hoofddoek af te zetten; dat is een keuze die alleen ik kan maken. Mijn hoofddoek is een verlengstuk van mezelf, een onderdeel van mijn identiteit en mijn liefde voor mijn religie. Het is meer dan een stuk stof; het is liefde.

Ik ben nog steeds dezelfde Fatima, met of zonder hoofddoek. Ik ben een zelfredzame, onafhankelijke vrouw, ik werk als projectleider, ik ben een Statenlid, een alleenstaande mama van Manal en Amaral en alles wat ik heb ondernomen in mijn leven is altijd mijn keus geweest. Geen man, overheid of bewindspersoon zal mij ooit dwingen iets te doen wat ik niet wil. Mijn hoofddoek is altijd mijn eigen keuze geweest en zal dat altijd blijven.

Dat is mijn verhaal, dat is mijn hoofddoek en ik.