Door op 9 maart 2015

Internationale vrouwendag 8 maart

Op 8 maart vierde de ViP vrouwen samen met de vrouwen in de PvdA Haarlem, een Noord-Hollandse vrouwendag. Na een wandeling door Parkwijk werd er gediscussieerd over de betrokkenheid en de rol van vrouwen in een wijk.

Verandering begint heel vaak bij vrouwen. Het is ook niet alleen van nu, maar van alle tijden. Een mooi voorbeeld hiervan is de Nederlandse Bond van Plattelandsvrouwen. Opgericht in 1930. Begonnen om de boerenvrouwen uit hun isolement te halen. Door hen voor te lichten, te onderwijzen etc. Heden ten dage gemoderniseerd tot Vrouwen van nu met als doelstelling : Met de kracht van vrouwen de leefomgeving versterken.

Vrouwen in wijken functioneren vaak als rolmodel voor hun eigen achterban. Denk daarbij aan de schilderswijkmoeders in den Haag. Zij halen migrantenvrouwen uit hun isolement. Door met hen te gaan koffie drinken, naar de markt te gaan etc. Langzaamaan breiden ze het contact uit. Een heel succesvol traject, waarmee vrouwen meer in hun kracht komen te staan.

Door vrouwen uit hun isolement te halen geef je ze zelfvertrouwen en zelfrespect. Dat gaat niet alleen om migrantenvrouwen in de grote stad, maar ook om ouderen op het platteland die vereenzamen, of alleenstaande vrouwen die onder de armoedegrens leven. In dat laatste geval is er ook vaak sprake van schaamte. Ze doen nergens aan mee, hun kinderen kunnen niet mee naar feestjes of schoolreisjes. Ze raken steeds verder geïsoleerd. Via vrouwen wordt hen geleerd dat zij niet alleen zijn. Dat er veel meer mensen zijn met hetzelfde probleem. Dat zij van betekenis kunnen zijn voor hun eigen wijk, hun eigen leefomgeving , dat zij waardevol zijn, dat zij er toe doen. Het is soms een lange weg om deze vrouwen weer te laten geloven in zichzelf en te leren voor zichzelf op te komen. Zelfredzaamheid is van belang. Zij kunnen van betekenis zijn voor hun eigen leefomgeving en weer voor anderen een inspiratie zijn.

Wij leven in een maatschappij waarbij zelfredzaamheid en burgerparticipatie hot zijn. Maar dat gaat niet altijd vanzelf. Sommige mensen moeten daarbij worden ondersteund.

Alleenstaande oudere vrouwen in kleine kernen raken vaak in een isolement omdat zij minder mobiel worden. Maar organisaties als WonenPlus weten deze mensen vaak weer te bereiken. Biedt hen ontmoeting en zij geven heel veel terug omdat zij vaak nog andere dingen wel heel goed kunnen.

Er is dan sprake van wederkerigheid. Eigenlijk een win-win situatie.

Movisie heeft een mooie brochure uitgebracht. Te downloaden van internet : de kracht van vrouwen. Prachtige voorbeelden van vrouwen die een project zijn gestart voor vrouwen en daarin heel succesvol zijn.

Ook kunnen vrouwen veel betekenen voor hun omgeving door hun rol als moeder.

Een voorbeeld uit mijn eigen praktijk. Ik werk als manager bij een woningcorporatie en wij zijn er voor de huisvesting van mensen met een smalle beurs en voor bijzondere doelgroepen die niet zelf in hun eigen woonruimte kunnen voorzien. Denk daarbij aan gehandicapten, daklozen, mensen met afwijkend gedrag etc. Zo werd ik enkele jaren terug benaderd door Gary Kok. Zij woont in Volendam en is oprichtster van de moedige moeders. Een groep vrouwen in Volendam die zich heeft verenigd omdat zij allemaal een kind hebben met een cocaïneverslaving. Een tot dan toe niet te bespreken onderwerp binnen de gemeenschap. Zij heeft dit onderwerp nadrukkelijk geagendeerd en lotgenoten gemobiliseerd en uit hun isolement gehaald. Praten met elkaar, delen met elkaar, maar ook actie voeren met elkaar en de strijd aangaan. Zij werd een nationale bekendheid en schreef samen met haar zoon het prachtige boek : Cokepunt. Daarin laat zij zien hoe de worsteling verloopt en hoe je als moeder geneigd bent het gedrag van je kind te vergoelijken en uit liefde steeds weer te vergeven en opnieuw te starten, . Uiteindelijk koos zij ervoor om haar kind los te laten in de overtuiging dat er pas dan iets werd doorbroken. Zij is van onschatbare waarde geweest binnen haar eigen gemeenschap. Een voorbeeld voor anderen

Samen met haar heb ik geprobeerd een huis te bouwen voor ex-verslaafden waar zij weer kunnen resocialiseren, hun netwerk kunnen opbouwen, de relatie met hun familie herstellen, een dagbesteding zoeken etc. Vaak is het namelijk zo dat iemand die is afkickt weer in zijn eigen omgeving terugkomt en al snel weer zijn oude patroon oppakt en terugvalt in oude gewoonten.

Door gebrek aan lef bij gemeenten (politiek) hebben wij dit niet kunnen realiseren.

De strijd heeft Gary zelf sterker gemaakt. Voor mij is zij een held . Vandaar ook mijn stelling : de rol van vrouwen komt niet alleen de wijk ten goede waarin ze actief zijn maar draagt ook bij aan de zelfontwikkeling en emancipatie van deze vrouwen zelf.

We kunnen niet allemaal een Gary zijn maar we kunnen wel onze eigen kracht/ons eigen netwerk gebruiken om op bescheiden schaal een bijdrage te leveren. Soms kan dat al alleen door niet weg te kijken. Er zijn veel mensen die moeite hebben om mee te komen in onze maatschappij. In mijn werk kom ik dit ontzettend veel tegen. De Gemeente, de corporatie, de politiek, de overheid moet dit oplossen ? Zonder de hele wereld op je nek te nemen kunnen wij vrouwen soms door hele kleine dingen een verschil maken. Doorbreek eens je eigen denkpatroon, bekijk het eens van een andere kant en je komt tot verrassende ontdekkingen.